مشکلات مانند صخره‌ای بر سر راه قرار می‌گیرند و کسی در این میان برنده است که با صعود از این صخره خود را به خدا نزدیکتر احساس کند. برای رسیدن به موفقیت باید مشقت‌های فراوانی را تحمل کرد و اگر هدف بزرگی در سر داشته باشی برای رسیدن به آن، همه صخره‌هایی را که در مسیر زندگی ات قرار می‌گیرند پشت‌سر خواهی گذاشت.
صدای زرند: به گزارش بنکر، برای رسیدن به قله باید از صخره‌های بسیاری عبور کنی و لذت ایستادن بر قله، انگیزه‌ای است که دخترجوان ایرانی را به صعود از صخره‌های سنگی و یخی واداشت. امروز او یکی از معدود نمایندگان ورزش بانوان ایران در بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۴ سوشی روسیه است. او که بی‌صدا و خاموش پیش می‌رود، با نتایج قابل قبول خود در رقابت‌های قهرمانی یخ نوردی جهان در سال ۲۰۱۳ کره جنوبی و همچنین جام جهانی یخ نوردی سال ۲۰۱۳ روسیه، جواز حضور در بازی‌های المپیک زمستانی را کسب نمود. این نخستین بار است که یک یخ‌نورد به رقابت‌های المپیک راه یافته است و در این دوره از رقابت‌ها به صورت نمایشی حضور خواهد داشت تا ایران جایگاه خود را به عنوان یک رشته جذاب در المپیک تثبیت کند.
زهره عبدالله‌خانی دختر۲۸ ساله البرزی، دانش‌آموخته رشته هوانوردی و دانشجوی نمونه کشوری گروه صنعت، سال ۱۳۸۹با پشتکار زیاد و غلبه بر همه سختی‌ها، برای حضور در رقابت‌های جهانی و کسب سهمیه، توانست نام خود را درجمع مسافران بازی‌های المپیک زمستانی قرار دهد. او در تمرینات با جسارت و امید تلاش می‌کند و خستگی به خود راه نمی‌دهد. با هر اشتباه به دنبال جبران آن است و هر زمانی که حرکتی درست انجام می‌دهد سعی دارد آمادگی‌اش را برای انجام حرکت‌ها حفظ کند.
زمانی که ساعت‌ها یخ نوردی می‌کند امید و انگیزه در چهره‌اش موج می‌زند و نشان می‌دهد به دنبال هدف بزرگی است؛ اهدافی که برای رسیدن به آن‌ها سال‌هاست مبارزه می‌کند. می‌گوید از یخ انرژی زیادی می‌گیرد و غلبه بر دیوار یخی و شکست دادن مشکلات هر بار بیشتر از گذشته برای او لذت بخش است. در گفت‌و‌گو با او از روزهایی که وارد ورزش صخره‌نوردی شد و مشکلات و لحظه‌های بیم و امید و حضور در بازی‌های المپیک زمستانی سخن گفتیم.
تنفس در هوای کوهستان
فرزند اول خانواده هستم. پدر و مادرم هردو کوهنورد هستند و در کودکی همیشه مرا همراه خودشان به کوهستان می‌بردند. نفس کشیدن در هوای کوهستان باعث شد تا کوه و صخره‌ها بخشی از زندگی‌ام شود. وقتی به قله صعود می‌کردیم و از آنجا به پایین نگاه می‌کردم غرور خاصی به من دست می‌داد. عاشق ارتفاع و اوج گرفتن بودم. احساس می‌کردم در آن بالا به آسمان نزدیکترم. در قله احساس می‌کردم همه دنیا زیر پای من است.
عبدالله خانی ادامه می‌دهد: از سال ۸۲ همراه یکی از دوستانم عضو باشگاه سنگنوردی شدیم. گرچه دوستم از ادامه راه بازماند ولی من با علاقه زیادی که داشتم ادامه دادم. نبرد با صخره‌های سنگی هدفی بود که همیشه به آن فکر می‌کردم. این ورزش از جمله ورزش‌هایی است که در آن تمامی عضلات بدن درگیر است و علاوه برآمادگی بدنی بالا، باید از آمادگی ذهنی مطلوب نیز برخوردار بود. صعود برای من همواره احساس خوشایندی به همراه دارد.
سال ۸۴ وقتی از دیواره سقوط کردم
۱۰ ماه آسیب دیدگی زانوی راست داشتم و پزشک معالجم می‌گفت تا ۲ سال نمی‌توانم صخره نوردی کنم، اما من مصمم‌تر از گذشته بودم با دیدن صخره و دیواره سنگی به چیزی جز این‌که دوباره از دیواره صخره‌ای صعود کنم فکر نمی‌کردم. بعد از ۱۰ماه وقتی کمی بهتر شدم با انگیزه بیشتری سراغ صخره نوردی رفتم. هر اندازه ادامه مسیر سخت‌تر می‌شد مشتاق‌تر می‌شدم، از کودکی یاد گرفته بودم هیچ وقت تسلیم مشکلات نشوم. کسب مقام سومی در رقابت‌های دانشجویان کشور در اراک نخستین موفقیتی بود که پس از آسیب دیدگی به دست آوردم.
اتفاق سرنوشت‌ساز
مسیر زندگی ورزشی زهره عبدالله خانی بهار سال ۸۹ تغییر کرد او گام در راهی گذاشت که امروز بر قله آن ایستاده است. این بار تصمیم گرفته بود از صخره‌های یخی صعود کند. بهار آن سال در یک دوره کارآموزی پیشرفته یخ نوردی در منطقه حسندر فشم شرکت کردم.همان دوره احساسی در من ایجاد شد. این حس که یخ نوردی برایم لذت بخش‌تر است. این کلاس آیتم‌های مختلفی داشت اما من هربار پس از صعود از مربی می‌خواستم تا دوباره صعود کنم. برای نخستین بار تبر دست گرفتم و صعود پس از ضربه زدن با تبر و کرامپون (کفش یخ) روی یخ حس بی‌نظیری به من داد. پس از این اتفاق تمرکزم را روی یخ نوردی معطوف کردم و سنگ نوردی حالتی تمرینی و تفریحی برایم پیدا کرد.
بهمن ماه همان سال در مسابقات قهرمانی یخ نوردی کشور شرکت کردم؛ در واقع نخستین مسابقه یخ نوردی‌ام بود. این مسابقات توسط فدراسیون کوهنوردی و صعود‌های ورزشی در مدرسه یخ نوردی میگون برگزار شد و من عنوان نایب قهرمانی کشور را در نخستین تجربه‌ام، به دست آوردم.
مسابقات یخ نوردی
رقابت‌های یخ نوردی در دو بخش برگزار می‌شود. نوع اول آن «سختی مسیر یا lead» است. در این نوع مسابقه مسیری که طراحی شده را باید صعود کنی و هر چه بتوانیم بالاتر برویم امتیاز بیشتری کسب می‌کنیم.نوع دیگر این رقابت‌ها بخش «سرعت» است که باید در کمترین زمان مسیری که در نظر گرفته شده را صعود کنیم. در ایران تنها سه ماه زمستان فضای تمرینی برای یخ نوردی در مدرسه یخ نوردی میگون وجود دارد سعی می‌کنیم از این زمان به بهترین شکل استفاده کنیم. در سایر فصول که یخ وجود ندارد روی صخره‌های سنگی تمرین با ابزار یخ نوردی روی سنگ یا دیواره‌های مصنوعی را انجام می‌دهم. اگر امکان یخ نوردی نباشد، شبیه‌سازی انجام می‌شود. این شبیه‌سازی به شکل درای تولینگ و با استفاده از ابزار یخ‌نوردی روی گیره‌های مصنوعی یا سنگ‌های طبیعی انجام می‌شود که از نظر بدنی و فنی آماده بمانم. سال گذشته نخستین دوره مسابقات درای تولینگ در طبیعت تحت قوانین جهانی در مدرسه یخ نوردی میگون برگزار شد که نایب قهرمان شدم.
حضور در عرصه جهانی
حضور در رقابت‌های قهرمانی آسیا نخستین گامی بود که بانوی یخ نورد ایران باید در آن قدم می‌گذاشت. رقابت‌های جهانی کره جنوبی فرصتی بود که نباید از دست می‌داد. رقابت‌های جهانی یخ نوردی ۲۰۱۳، که با حضور ۹۶ یخ نورد از ۲۲ کشور جهان ۱۲ و ۱۳ ژانویه در شهر چونگ سونگ کره جنوبی برگزار شد سطح بسیار خوبی داشت. در این رقابت‌ها تیم یخ نوردان زن ایتالیا، روسیه و کره جنوبی اول تا سوم شدند و تیم چهار نفره ما نیز در این رقابت‌ها ۵۶ امتیاز کسب کرد و دهم شد. ما در این رقابت‌ها بالاتر از تیم‌های قدرتمندی چون امریکا، آلمان، چین، هلند، استرالیا و ایرلند قرار گرفتیم که به نظرم نتیجه خوبی بود. خود من نیز در این رقابت‌ها در بخش سرعت در رتبه ۲۱ و در سختی مسیر در رتبه۳۱ جهان ایستادم. برای نخستین تجربه‌ای که داشتم شرایط خوب بود. یخ‌نوردان روسیه به دلیل داشتن شرایط آب و هوایی و امکاناتی چون دیواره یخی جزو بهترین‌های این ورزش هستند. کره جنوبی نیز دیواره مصنوعی یخی برای ورزشکاران این رشته ایجاد کرده است و آن‌ها به راحتی تمرین می‌کنند اما ما در کشورمان فقط سه ماه از سال می‌توانیم روی دیواره یخی تمرین کنیم. بعد از این رقابت‌ها برای این‌که بتوانم رنکینگ جهانی خود را بهبود ببخشم در رقابت‌های جام جهانی یخ نوردی روسیه که اسفندماه سال گذشته (۸ تا ۱۰ مارس ۲۰۱۳ ) در شهر کی روف روسیه برگزار شد شرکت کردم و در بخش سرعت در رده ۱۷ و در بخش سختی مسیر در جایگاه ۲۱ جهان قرار گرفتم.
جالب این‌که در رقابت‌های سرعت از ۱۶ نفری که جلو‌تر از من قرار گرفتند ۱۲ نفر از کشور روسیه میزبان مسابقات بودند. تیم دونفره ایران متشکل از من و مسعود زینالی به سرپرستی عصمت گنجعلی‌پور در این رقابت جهانی حاضر شدیم و در رده تیمی در جایگاه «ششم جهان» و بالاتر از تیم‌های پرسابقه‌ای چون کانادا، سوئیس، آلمان، اسلوانی و امریکا ایستادیم. با توجه به این‌که در رنکینگ جهانی بین ۳۰ نفر اول جهان بودم برای نخستین بار جواز حضور بازی‌های المپیک زمستانی که فوریه ۲۰۱۴ در شهر سوشی روسیه برگزار خواهد شد به دست آوردم. علی‌رغم عدم پوشش خبری مناسب از حضور ما در مسابقات جهانی در شبکه‌های داخلی ایران، صعود ما از شبکه‌های مختلف خارجی چند بار پخش شد.
برای آرزو باید جنگید
آرزوی بانوی یخ نورد ایران که حضور در بازی‌های المپیک زمستانی ۲۰۱۸ است، می‌گوید: یاد گرفته‌ام برای رسیدن به آرزوهایم بجنگم، اگر با هزینه شخصی در رقابت‌های جهانی کره جنوبی وحمایت مالی دانشگاه جامع علمی کاربردی در جام جهانی یخ نوردی روسیه شرکت نمی‌کردم برای همیشه حسرت حضور در بازی‌های المپیک در دلم می‌ماند. معتقدم زنان ما می‌توانند در بسیاری از عرصه‌های ورزشی موفق باشند. هر وقت یکی از زنان کشورمان موفق به کسب مدال می‌شود از خوشحالی در پوست نمی‌گنجم. وقتی زهرا نعمتی بانوی کشورمان در رقابت‌های تیر و کمان پارالمپیک لندن با قدرت تمام کمان را کشیده و تیر را رها کرد و موفق به کسب مدال طلا شد، از خوشحالی اشک ریختم.
انتهای پیام/
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
